نظر مجیدناجی برای کتاب صوتی صدایی در آینه

داستان روایت روزگار تلخ و سختی است که کودکان کار تجربه میکنند. متاسفانه در نظام سرمایه داری ثروتمندان از رنج و درد و جان کندن طبقه زحمتکش کارگر تجارت میکنند و هر روز با مکیدن خون تودهای جامعه فربه تر میشوند. کودکان کار، نه کودک دارند نه همبازی نه وقتی برای بازی کردن. متاسفانه به آنهاظلم و ستم و آزارجسمی وجنسی بسیاری وارد میشود. کودکانی که نه آموزش، نه بهداشت و نه هیچگونه حقوقی ونه حتی شناسنامه‌ای دارند. انسان نیاز به احساسات عاطفی وعشق ومحبت دارد در هر سن و سالی. کودکان کار هیچگونه محبتی نمیبینند و درنوجوانی یا جوانی به کالبدی خالی ازعشق و نوع دوستی به تبهکارانی تبدیل میشوند که درون آن‌ها جز سرخوردگی و خشم و نفرت نیست. درآخر به عزیزان با خواهش و التماس درخواست میکنم از کنار کودک کار بی تفاوت رد نشیم و حمایتشان کنیم درحد توان. متاسفانه دولتمردان حمایت نمیکنند. چاره کار همبستگی ملت عزیز وبا محبت ایران است. ممنونم از عزیزان کتابراه که در شب تاریک سرزمین عزیزمان تابناک و روشنایی بخش هستند.