نظر Mahnaz teimoury برای نمایش صوتی پلیکان

خب باید گفت نمایشنامه‌ی «پلیکان» که عنوانش برگرفته از نام یک پرنده است، یک نمایشنامه‌ی رئالیستی است. و پلیکان پرنده‌ای است که با توجه به آنچه افسانه‌ها می‌گویند، در موقعیت‌های بحرانی و زمانی که غذایی برای بچه هایش پیدا نکند، ازخون خود جوجه هایش را تغذیه می‌کند و خود را فدا می‌کند. در این نمایشنامه «الیزه» (شخصیت اصلی داستان) در طول داستان خود را با پلیکان مقایسه می‌کند. او همسر و مادری است که با دزدی و خیانت از شوهر و فرزندانش سعی در فریب آن‌ها داشته است. شخصیت هام یکی پدر که نمایشنامه با مرگ او آغاز می‌شود، نامی بر او داده نشده است، اما روحش در کل داستان حضوردارد. در نامه‌ای که از او پیدا می‌شود، ادعا کرده است که سبب مرگش، همسرش است. الیزه فرزندان خود را نسبت به پدر بدبین کرده است. و «فردریک» (پسر الیزه) از بی توجهی مادر به خود رنج می‌برد و از کودکی در آن خانه از سرما لرزیده است و گرسنگی کشیده است. «گردا» (دختر الیزه) به تازگی با مردی ازدواج کرده است که عاشق مادرش است. او نیز همانند برادرش از اوضاع زندگی که مادر برایش ترتیب داده ناراحت و غمگین است، اما خوددارتر از برادر است و سعی میکند واقعیت را نادیده بگیرد و انکار کند. دیگری هم مادر شخصیتی دارد که به خاطر خودخواهی‌های خود، زندگی همسر و فرزندانش را نابود می‌کند. خود خواهی که خود از آن بی خبر است و ادعا می‌کند که مادرش دلسوز است و به بچه هایش زیاد رسیدگی کرده است، اما در باطن همه چیز را برای خود می‌خواهد و حتی به دختر خود نیز خیانت می‌کند.