نظر سما جعفری برای کتاب بریت ماری اینجا بود

در یک کلام عالی... این نویسنده حرف نداره. شخصیت بریت ماری وسواسی، انعطاف‌ناپذیر و سختگیره اما بهش علاقه‌مند میشید. اون یک عمر برای دیگران وقت گذاشته و آرزوهاش آرزوهای اطرافیانش بوده ولی در آخر قصه میره تا به آرزوی خودش برسه. همه‌چیز این داستان زیرکانه طراحی شده. غریبه‌ای که اینقدر با بریت ماری صمیمی میشه که مثل خواهرش اسم اونو مختصر میکنه و بریت صداش میزنه ولی تا آخر همچنان غریبه نامیده میشه و اسمی نداره که این یه پارادوکس زیبا و ماهرانه هست. کودکی سخت بریت ماری و تلاشش برای روبراه کردن همه‌چیز که منجر به وسواس نظافت میشه. این که مدام ذکر میشه که اون اهل قضاوت کردن نیست ولی همیشه توی ذهنش در حال قضاوته. تیم موردعلاقه شخصیتهای داستان که متناسب با ویژگیهای اخلاقیشونه هم عالی بود. خیلی خلاقیت میخواد نوشتن همچین داستانی. اول خیال کردم شخصیت بریت ماری شبیه اوه هست ولی با وجود کمی شباهت، داستان متفاوتی داشت. به همه توصیه میکنم این داستان عالی رو با دقت مطالعه کنند.