قلم اسماعیل فصیح زا دوست دارم. اینکه در طول داستان تصور می‌کنی که راوی همان‌نویسنده است از مشخصه این نویسنده توانمند هست.
اسماعیل فصیح نوستالژی جوانانی است که دهه ۴۰ و ۵۰ به دنیا آمدند و در دوران بیست تا سی سالگی خود را با کتابهای اسماعیل فصیح می‌گذراندند بخصوص ثریا در اغما که بنظرم معروف‌ترین آثار ایشان به شمار میرود.
اسماعیل فصیح نوستالژی جوانانی است که دهه ۴۰ و ۵۰ به دنیا آمدند و در دوران بیست تا سی سالگی خود را با کتابهای اسماعیل فصیح می‌گذراندند بخصوص ثریا در اغما که بنظرم معروف‌ترین آثار ایشان به شمار میرود.