نظر پری سامانی برای کتاب قانون اساسی کشور آلمان

قانون اساسی آلمان، که بهش قانون بنیادین (Grundgesetz) می گن، یکی از قوی ترین و جالب ترین قوانین اساسی دنیاست. این قانون در ۲۳ مه ۱۹۴۹ تصویب شد و بعد از جنگ جهانی دوم برای بازسازی آلمان و پایه گذاری یک نظام دموکراتیک و عادلانه طراحی شد. نکات کلیدی قانون بنیادین آلمان: کرامت انسانی بالاترین اصل: ماده اول قانون بنیادین با این جمله شروع می شه: "کرامت انسانی خدشه ناپذیر است و باید محترم شمرده و حمایت شود. "این اصل قلب و روح قانون آلمانه و تأثیرش رو در همه جنبه های حقوقی می شه دید. حقوق اساسی شهروندان: قانون بنیادین به طور کامل از حقوق بشر و آزادی های اساسی حمایت می کنه. آزادی بیان، آزادی مذهب، برابری حقوقی، و حق تجمع، همه در این قانون تضمین شده. ساختار سیاسی: آلمان یک جمهوری فدرال پارلمانی است. رئیس جمهور: مقام نمادین با نقش محدود. صدر اعظم: مسئول اصلی اجرایی و رهبری دولت. پارلمان: شامل دو بخش، بوندستاگ (مجلس نمایندگان مردم) و بوندسرات (نمایندگان ایالت ها). ساختار فدرال: آلمان به ۱۶ ایالت تقسیم شده که هر کدوم دولت و پارلمان محلی خودشون رو دارن. این ایالت ها قدرت زیادی در تصمیم گیری های داخلی دارن، مثل آموزش و پلیس. تضمین دموکراسی: این قانون تضمین می کنه که دموکراسی آلمان همیشه حفظ بشه. مثلاً هر حزبی که تهدیدی برای دموکراسی باشه، می تونه غیرقانونی اعلام بشه. اتحاد مجدد آلمان: وقتی آلمان شرقی و غربی در سال ۱۹۹۰ دوباره متحد شدن، همین قانون بنیادین به کل آلمان تعمیم داده شد، چون خیلی قوی و محبوب بود. ویژگی جالب: یکی از نکات خاص این قانون اینه که در ابتدا به عنوان یک سند موقت تصویب شده بود تا وقتی آلمان دوباره متحد بشه. اما چون به خوبی کار کرد، هیچ وقت جایگزین نشد!