نظر سما جعفری برای کتاب یه جور ناجور

همه ی داستان ها بسیار عالی بودند. من تعجب کردم از این که فهمیدم این مجموعه اولین اثر نویسنده ی عزیز هست. وقتی در اثر اول اینقدر ماهرانه و حرفه ای ظاهر شدند، خدا میدونه کارهای بعدی ایشون چه شود. حالا دیگه اسم خانوم زهرا علیرضازاده توی ذهنم میمونه که هر جا بعدا کارهای ایشون رو دیدم مطالعه کنم و لذت ببرم. من خیلی از ناداستان بهشت خوشم اومد. سختی های مادر شدن و حالت دوگانگی بین این که شخصی میخواد برای خودش گاهی زندگی کنه، اما جامعه مدام یادآور نقش مقدس مادری و فداکاری های دائمی برای اون میشه. این فدا شدن رو خیلی زیبا نشون داده بود. هر نویسنده ای جرات صحبت درباره همچین احساساتی رو نداره، چون همین جامعه بهش هجوم میارند و بهش انگ بی حرمتی به تقدس مادرانگی رو خواهند زد. اما من از بیان واقعیت ها خیلی لذت بردم و شجاعت ایشون رو تحسین کردم. داستان های آخر کتاب کوتاهتر بودند، اما نویسنده با این وجود موفق شده هم تصور ذهنی برای مخاطب ایجاد کنه، هم مفهوم و نتیجه ای رو به اون انتقال بده. امیدوارم ایشون همیشه موفق باشند.