نظر جیل ایرانی برای کتاب صوتی روزها در کتابفروشی موریساکی

داستان این کتاب در واقع شامل دو بخش است. بخش اول، همانطور که از نظرات بقیه خوانندگان مشخص است جالب تر و قابل درک تر هم هست، مربوط به راوی (همان شخصیت اصلی داستان) با نام تاکاکوست. این قسمت جالب تر و ملموس تر است.. توصیفاتی که از محله کتابفروشان دست دوم، بزرگ‌ترین محله کتاب فروشی دست دوم دنیا میشود و خلاصه‌هایی که از کتاب‌ها گفته می‌شود، خصوصا برای افراد کتابدوست و کنجکاو به کتاب، جذاب است.. تاکاکو خیلی زود خود را پیدا کرده و از بحران خارج می‌شود.. کاری جدید پیدا کرده و از آن محل می‌رود اما همچنان دلبسته به دایی و کتابفروشی و در ارتباط با آن‌ها می‌ماند. قسمت دوم کتاب جریان بازگشت زن دایی موموکو و سرگذشت اوست، در این قسمت تاکاکو هم نقش مشاور دایی را دارد و هم واسطه بین دایی و موموکو... و هم سنگ صبور موموکو و شخصیت مهمی برای او. که البته زیاد دلیل معلوم و مشخصی ندارد. این قسمت بسیار سلیقه ایست و مسلما من از جانب شخص خودم نظرم را بیان می‌کنم که مقداری غیرواقعی و عجیب بود و عدم تعادل موموکو و رقصیدن همه به ساز او، خیلی برای شخص من جذاب و قابل درک نبود.. کلا این کتاب ساده، بدون پیچیدگی و آرام است و بسیار متفاوت با زندگی ما در ایران و می‌توان گفت نقطه مقابل آن است.. در این کتاب درگیری و چالش‌های افراد، بسیار درونی و مربوط به زندگی و تجربیات شخصی آنهاست و دغدغه معاش و آینده حتی برای قشر متوسط یا حتی کمی پایین تر نمی‌بینید.. یک امنیت و اطمینان قوی را در کل کتاب و برای تمام شخصیت‌ها حس میکنید.. گوینده بسیار با انرژی و فراز و فرود شدید متن را می‌خواند که فکر می‌کنم حتی خود نویسنده هم اگر کتاب را گویندگی می‌کرد بسیار یکنواخت تر و آرام تر و حتی ماشینی تر خوانده بود.