این کتاب و “طعم گس خرمالو” برای من تقریبا توی یک سطح و هردو پایین تر از “چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم” هستند.
کتاب خوبی بود به عنوان اینکه در حال انجام کار باشی و پخش کنی صداشو بشنوی. آخر داستان هم معلوم نشد چی شد؟ چرا قهر اطرافیان باید باعث بشه از یکی که اونقدر خوب بوده ظاهرا، آدم بگذره؟ زرجو ایده آل‌ترین بود واسه آرزو.
کتاب خوبی بود به عنوان اینکه در حال انجام کار باشی و پخش کنی صداشو بشنوی. آخر داستان هم معلوم نشد چی شد؟ چرا قهر اطرافیان باید باعث بشه از یکی که اونقدر خوب بوده ظاهرا، آدم بگذره؟ زرجو ایده آل‌ترین بود واسه آرزو.