نظر علیرضا انصاریان برای کتاب میدگارد 8: رنگین کمان آفرینش - بخش اول

من خیلی این مجموعه رو دوست دارم در این حد که یادم نمیاد برای خوندن هیچ کدوم از کتاب ها برام بیشتر از یک روز زمان برده باشهیه چیزی که من بعد از تموم کردن کتاب7 (قبل از منتشر شدن کتاب 8و9) داشتم بهش فکر میکردم گپ شدید قدرت بین دشمن های پریزاد و دوستان پریزاده (محفل پریزاد) مخصوصا اون هایی که داخل جلد های اول داستان باهاشون شروع شده - چون دشمن های پریزاد قوی شدن پریزاد هم به همون فراخور باید قوی میشد ولی دوستانش اونقدر ضعیف هستن که منطقا داخل میدان نبرد باید پودر بشن ولی نمیشن که این با توصیفاتی که از قدرت دشمن ها شده تناقض داره البته داخل بخشی از کتاب سعی شد قدرت محفل با کمک سکویا افزایش پیدا کنه و این گپ رو پوشش بده ولی به نظرم اصلا باورپذیر نیست که این گپ قدرت کم شده باشه با توصیفاتی که از دشمنان شده که لرزه بر تن خفقان و کاظم میندازنچیزی که به نظرم خیلی میتونه داستان رو جذاب کنه مرگ های دراماتیکه، مرگ هایی که اشک آدم رو دربیارهکه هم داستان رو جذاب میکنه و هم تعدد شخصیت ها رو میتونه به روش منطقی پایین بیارهیه نکته دیگه هم به نظرم قدرت آریا با توصیفاتی که ازش میشه هماهنگ نیست در واقع متناوبه، یه بخش هایی از فرط توانایی خدا رو بنده نیست یه جاهایی از فرط ضعف هیچ کاری از دستش بر نمیاد نکته اینجاست که خیلی جا ها هیچ دلیلی برای این نوسان قدرت آورده نشه تنها دلیلی که به نظرم میرسه این باشه چون دشمن ها خیلی قوی شدن آریا هم باید قوی بشه ولی آریا با همچین قدرتی داخل سیر داستان نمیگنجه و نویسنده برای پیشبرد وقایع قدرت آریا رو کم میکنه چون داخل همه بخش ها نمیتونه دشمن قوی جلوش بزاره، یه جاهایی حیوانات از آریا قوی ترن و آریا ازشون می ترسه، پریزادافسانه ای دهشت تاریکی از حیوانات فرارمیکنه