نظر نیکتوم نینوایی برای کتاب همسر یک زندانی

شخصیت پردازی خوبی داشت با شخصیت‌ها و گذشته و تیپشان که از اقشار متفاوتی بودند روشنفکر (مکس) و سطحی (بیل) و لوتی (اسکاتی) و متوسط بین روشنفکر و کتاب خوان و سطحی (رالف) آشنا میشدی و جالب است که در شرایط سخت مثل جنگ همه این تیپ‌های مختلف با هم همدل و متحد می‌شوند و اختلاف نظر مطرح نیست و فقط زنده ماندن اهمیت دارد البته می‌توانست مثل کتاب انسان در جست و جوی معنا پر بارتر و فلسفی باشد ولی متاسفانه با وجود چنین داستانی این کار را نکرده بود نویسنده و اینکه بیشتر حالت تیتر وار و سریع کتاب را به پایان رسانده همینطور میتوانست بار احساسی بیشتری داشته باشد یک مساله دیگر هم اینکه گاهی راوی سوم شخص و دانای کل هست و گاهی از زبان ایزی و گاهی از زبان بیل و گمان نکنم این سبک صحیح باشد مثل این می‌ماند که هر فصل توسط شخصی جدا نوشته شده است. ولی موضوع داستان جالب بود و دوست داشتم.