نظر محبوبه نصیرفر برای کتاب صوتی سقوط مرگبار 1: باران سیاه

می‌توانم بگویم این کتاب هم مثل دیگر آثار آقای معین فرد یکی از بهترین آثار رمان تخیلی بود که من خواندم. استعاره‌های بسیار زیبایی که در کتاب به کار برده شده است روح انسان را لمس می‌کند. مثلاً جایی از زبان شخصیت اصلی داستان می‌نویسند «کاملاً سالم ولی مرده چرا دنیا مرده است. من در این دنیای مرده چه می‌کنم» و یا به جای اینکه بگوید بسیار ترسیده بودم «می‌نویسد صدای قلبم را نمی‌شنوم انگار قلبم ایستاده است.» یا جای دیگر می‌نویسد «در این زمان خط صافی از هیچی از ذهنم عبور می‌کند.»...
«انسان‌ها چه مخلوقات ضعیفی هستند حتی نمی‌توانند زنده بمانند آنچنان ضعیف هستند که حتی حس ترحم نمی‌تواند آن‌ها را توصیف کند انگار انسان‌ها دل رحم‌تر از خالق خود بودند که ربات‌ها را صادقانه‌تر خلق کردند. حس می‌کنم خالق ربات‌ها سهمی بیشتر از زندگی و عدالت را به آن‌ها تقدیم کرده است.»
به غیر از این استعاره‌های زیبا که فضا را برای خواننده یا شنونده کاملاً ملموس و قابل باور و درک می‌سازد سمبل‌ها و نمادهای تخیلی داستان آنچنان جذاب و قابل درک است که گویی مخاطب را به این باور می‌رساند که آینده‌ای تاریک در انتظار است اگر انسانیت بمیرد.
خلاصه اینکه تخیل، استعاره و سمبل آنچنان در هم تنیده شده‌اند که روایتی محشر آفریده است به آقای معین فرد تبریک می‌گویم که چنین ذهن خلاق فوق العاده‌ای دارد و افتخار می‌کنم که در ایران عزیزم چنین نویسنده‌هایی هم حضور دارند.
و اما از نظر صوت: واقعا از آقای حسین گودرزوند چگینی سپاسگزارم که اینقدر زیبا کتاب را خواندند صدای دلنشین ایشان آنچنان بر شنونده موثر است که گویی قرار است تمام کلمات را در مغز قورت دهد.
سپاسگزارم کتاب راه جان