نظر مهسا تاباق برای کتاب پشت درهای بسته

خواهر منم سندرم داون تو تمام داستان به شدت با گریس همزادپندادی میکردم و این برام سخت و دردناک بود... با هر لحظه شکنجه‌های گریس انگار منم پیر میشدم... کتاب عالی و هیجان انگیز بود ولی تا اخر داستان صد باد به خودم گفتم‌ای کاش هیچ وقت سراغش نمیرفتم