نظر مطهره برای کتاب تقدیر تصادفی

خیلی این مدل رمانا رو دوست دارم از اونایی که انگار داری بجاشون زندگی میکنی باهاشون خوشحال میشی باهاشون ناراحت و پابه پای غصه هاشون اشک میریزی انگار که الان جلوت نشسته و گره روسریشو شل میکنه و اشک چشاشو پاک میکنه با یه نگاه مملو از حصرت به گذشته داره خاطراتشو تعریف میکنه و به ریشه های فرش خیره شده و من میخوام بی توقف و نفس کشیدن تا اخرشو برام تعریف کنه حقا که نویسنده داستان سنگ تموم گذاشته