نظر حسین علی اف برای کتاب خاطرات آدم و حوا

یک داستان طنز ساده وبی معنی نسبت به دو شخصیت بسیار بزرگ وارزشمندکه انگاریک کودک ده ساله برایتان قصه‌ای میگه از شخصیت‌های اصلی داستان.
من واقعأنپسندیدم، درادیان بسیار گفته شده برایشان ولی یک نکته وجود داره وآن خط قرمز هاست که باید رعایت بشه نه فقط برای نخستین بودنشان بلکه بابا آدم نمادوبزرگ است وازانبیاء و بهتره بعضی تعریف الکی هم نکند، ازعوامل کتاب راه می‌خواهم یک قسمت درست کنه که امتیاز بده بدون یاوه گویی که بعضی دوستان چنان دانشی رنده می‌کنند که شاهنامه هاازآن درمیاد، یکی نه چندتا