نظر سما جعفری برای کتاب صوتی ای کاش قلبم بی‌آنکه بشکند مقاومت نماید

کتاب عارفانه‌ی زیبایی بود. رابطه‌ی نقاش و اثرش تشبیه شده بود به رابطه‌ی پزشک و بیمار.. که اگر کار این دو با هم تموم بشه، ارتباطشون هم تمومه. و هر یک به طریقی سعی میکنند که این ارتباط رو زنده نگه دارند. تعبیری که درباره درخت به کار برده بود هم خیلی جالب بود، این که تنها کسی که اون شخص داره واسه همصحبتی به جای دوست، همسر یا فرزندش همون درخته که حتی خودش هم اونو نکاشته و در زمینیه که متعلق به دیگرانه. گویندگی هم خیلی خوب و بااحساس بود، خیلی بهتر از دیگر گوینده‌های خانه‌ی داستان چوک..