نظر آریا آزادپور برای کتاب خاطرات آدم و حوا

این داستان کوتاه روایتگر اولین عشق تاریخ و شرح اتفاقاتی است که در راه این دو عاشق رخ داده است.
کتاب با بیانی طنز و دلنشین نگاهی به مسائل مهمی که برای مردان اهمیتی ندارند ولی برای زنان قابل ستایشند و بلعکس، برای زنان مهم هستند و برای مردان اهمیتی ندارند، نگاهی دوباره می‌اندازد و ستایشگر روح کاوشکر زن (حوا) است. مارک از روز اول خلقت شروع میکند و تا داستان رانده شدن این دو زوج از بهشت ادامه می‌دهد و آن را به گونه‌ای روایت میکند که زیبایی قلمش از تلخی ماجرا به شکل ارزنده‌ای می‌کاهد، بعد از آن به سراغ زندگی بیرون از بهشت، تولد نخستین نوزاد، کشته شدن دومین پسر خانواده و مرگ یکی از زوجین می‌پردازد.
در طی داستان با عشقی که نشات گرفته از نیاز به تکامل آدم و حوا است روبرو میشویم، تک عشقی بودن روابط بین آدم و حوا و عدم پرداختن به حواشی غیرضروری نشان از باور نویسنده به پیوندی ماندگار را در خود دارد. *پی نوشت
در آخر داستان و با مرگ هابیل، داستان رو به اتمام می‌رود و با دیالوگ‌هایی شیرین و حزن انگیز به پایان می‌رسد.
نثر منعطف و طنز داستان، انتقال مفاهیم به شکل جسورانه و انتقال داستان از ابتدا به انتها با شیبی ملایم و تصویر سازی مناسب بدون استفاده از کلمات زیاد از زیبایی‌های نوشته‌ی این نویسنده‌ی آمریکایی است.
از یک بار خواندن این کتاب ضرر نخواهید کرد و چه بسا بسیار بیاموزید...