نظر سما جعفری برای کمیک سفر به مرکز زمین

من قبلا داستان دور دنیا در ۸۰ روز ژول ورن را خوانده بودم، اما این داستان را نه.. و الان از خواندن آن بسیار لذت بردم.. گرچه مشخص بود خیلی خلاصه شده و زیاد هم دیالوگ نداشت، اما پر بود از ماجراهای جذاب و غیرمنتظره و همچنین تخیلات فوق‌العاده‌ی نویسنده آن هم در آن زمان.. به نظر من که ژول ورن از زمان خودش خیلی جلوتر بوده و چه بسا روزی دانشمندان متوجه بشوند که تخیلات او واقعیت دارد. تمام طول مدت مطالعه به همین فکر میکردم که امکان دارد این چیزها واقعی باشد؟ و عجب تخیلات قوی‌ای دارد و تا کجاها که پیش نمیرود.. انسان نخستین، دایناسور، گیاهان زیرزمینی.. و البته که علاوه بر تخیل، نوشته‌های وی رنگ‌و‌بوی علمی دارد.. درباره‌ی تصاویر هم باید بگویم که کمی بی‌دقتی شده بود در بعضی جاها.. مثلا رنگ موی آکسل چند جا تغییر میکرد و زرد یا صورتی میشد. در هر صورت داستان قشنگی بود و من هم که کمیک دوست دارم، از هر دو جهت لذت بردم.