نظر سما جعفری برای کتاب معبد مهمان کش

راستش من این کتاب را اصلا دوست نداشتم. انگار فقط تراوشات ذهنی درهم‌و‌برهم نویسنده بود یا شبیه خوابهای پراکنده و بی‌ربط به نظر میرسید. خط روایی داستان‌ها مشخص نیست و انگار رشته کلام از دست راوی در میرود و از شاخه‌ای به شاخه‌ی دیگر میپرد. کلا مطالب منسجم نیستند و با کمال احترام، بیشتر شبیه هذیون به نظر میرسند. قصد خرده گرفتن ندارم اما به نظرم داستان باید مفهوم خود را انتقال دهد، نه اینکه خواننده از مطالعه‌ی داستان هیچ چیزی دستگیرش نشود. شاید هم این کتاب مخاطبهای به خصوصی دارد و برای قشر خاصی نوشته شده است که پیش‌زمینه‌ی درک این‌گونه آثار را دارند و البته که من جزء این قشر نیستم. عکس روی جلد هم اصلا جذاب نبود و باعث شد تا مدتی به سراغ کتاب نروم.