نظر مژگان پاک برای کتاب من پیش از تو

خدای من، کتاب محشر بود، عاااالی بود، نویسنده معرکه بود، قلمی توانا روان و نکته سنج داشت، با کتاب کلی خندیدم و کلی گریه کردم، مخصوصا آخر کتاب. بقدری درد و رنج و ناتوانی و معذب بودن و افسردگی و ناامیدیه افرادمعلول در این کتاب واقعی توصیف شده بود که من بینهایت قلبم شکست و مُردم براشون و کلی گریه کردم... واقعا اگه همزاد پنداری کنیم با افراد معلول که کلی درد و عفونت و زجرو باید تحمل کنن، تازه شایدیک صدم مشکلاتشونو متوجه بشیم. چقدر سخته این حالت زندگی و زبانم قاصره از اینکه بخوام باهاشون همدردی کنم. و احساس گناه و عذاب وجدان میکنم وقتی ما سالم هستیم و با کوچکترین سردرد یا سرماخوردگی دنیامون تموم میشه و نق میزنیم، در حالیکه معلولین چقدر صبور و با تحمل و شجاع هستن که هر ساعت و هر روز و هر ماه و هر سال باید زجر و درد رو تحمل کنن. از صمیم قلبم از خدا میخواستم هیچکس در این دنیا نه معلول نه سرطانی و نه جنگ زده یا بیمار باشه.... ولی میدونم درخواستم اجابت نمیشه چون این دنیا خیلی خشنه. فقط آرزو میکنم خداوند قدرت تحمل و صبری بی پایان به این عزیزانم بده و از راه غیب خودش اونها رو به آرامش برسونه. 🙏🌸