نظر سما جعفری برای کتاب صوتی سس تک نفره

در این داستان، سس نماد یک موضوع بی اهمیت است، چه بسا که اکثر ما آدم ها در زندگیمان مسائل مهم را فدای مسائل بسیار جزئی و بی اهمیت میکنیم. اما شخصیت اصلی داستان، میتواند نماینده افراد مبتلا به وسواس باشد. شخصی که واقعا توان کنترل افکار خود را ندارد و مرتبا به یک موضوع هرچند بی اهمیت فکر میکند و طبیعتا زندگی خود و اطرافیانش را تحت تاثیر این مشکل قرار میدهد. از آن جا که بنده از قبل با این اختلال آشنایی دارم، میدانم که چقدر این وضعیت میتواند آزاردهنده باشد و حتی همانطور که در کتاب اشاره شد، خیلی برای مردم تعجب آور است. به هر صورت فکر میکنم نویسنده به عمد در موضوع اغراق کرده اند تا منظور خود را با وضوح بیشتر به خواننده انتقال دهند. گرچه تا حدودی داستان برای من یادآور قصه «مربای شیرین» بود، البته فقط از لحاظ موضوع اصلی ونه هیچ چیز دیگر. متاسفانه اجرای راوی را اصلا نپسندیدم، چرا که لحن ایشان در موقعیتهای مختلف تغییر نمیکرد و یکنواخت بود، در حالی که گوینده باید بتواند احساسات را از طریق لحن، تن صدا و حتی بازی زبانی به شنونده منتقل کند و او را با داستان همگام سازد، با احترام به گوینده عزیز و ممنون از زحمات ایشان.