نظر امیرعلی نادری برای کتاب پناهم باش

کتاب داستان عشقی رو بیان میکنه در حین تکامل این عشق شخصیت اصلی دچار قضاوتهای اشتباه شده و این قضاوتها باعث فروپاشی زندگیش میشه همچنین اعتماد کورکورانه و نداشتن پشتوانه اعتقادی و فکری محکم آن رو در انجام اشتباهاتش ترغیب میکنه، نویسنده قلم روانی داشت و داستانی شبیه داستانهای که ممکنه در جامعه واقعا اتفاق بیفته بود