نظر Nahid_ برای کتاب می‌خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم

درکل کتاب خوبیه، من تونستم باهاش ارتباط بگیرم چون بسیاری از مشکلات نویسنده رو دارم و از جهاتی مفید بود برام، بنظرم نکاتی که روان شناسم میگفت مفید بود درسته راهکار خاصی نمی‌داد ولی همین که طرف رو از وجود مشکلی اگاه میکرد خودش کافیه بنظرم اینکه از داشتن مشکلی در خود اگاه باشی نصف راه رو برای درمان میری، اواخر کتاب اصلا جذاب نبود از فصل ۱۵ به بعد در مورد بعد درمان، نخونید هم چیزی از دست نمیدین،
من نتیجه ایی که از این کتاب گرفتم اینه واقعا اگه کسی دچار افسردگی است و این ریشه در دوران کودکیش داره فکر نکنم هیچ روانشناسی بتونه کمک کنه مگر اینکه هی قرص‌ها رو قوی و ضعیف کنند و حقیقتن من ترجیح میدم دارویی مصرف نکنم،
امیدوارم هیچ کس در محیطی سمی بزرگ نشه چون تا زمان مرگ باید رنج مضاعف بکشه
من چندین ساله به این درد دچارم حقیقتا معتقدم هیچ روانشناسی نمی‌تونه کمکم کنه، زندگی بسیار سخت میشه انگار یه سایه همیشه دنبالته ولی من دیگه ازش فرار نمی‌کنم سعی میکنم با کارایی کوچک به خودم کمک کنم همین کتاب خوندن میتونه مفید باشه، کتاب بخونید زیادم بخونید و سعی کنید اگاه بشید در مورد تروماها و مشکلاتی که دارین، وقبولش کنید.