نظر قاصدک برای کتاب مجموعه داستان های صادق هدایت

هدایت اززمان خودش صدسال جلوتربوده فکر کنید یک‌قرن پیش، ازیک جامعه سنتی به غرب سفرکرده خب مشخصه که طرزفکروعقایدش تغییر می‌کنه ودقیقا هم تو همه داستان‌هاش انگاراز همین موضوع رنج می‌بره اینکه جامعه اون زمان قابلیت درک افکارش رونداشتن و جالبه که توی داستان‌هاش صریحا به جنگ با دین و مذهب نپرداخته فقط انگار این تقابل بین افکارسنتی و مدرنیته باعث یک دلسردی وناامیدی در زندگیش شده من فکر میکنم جایی که داشت شخصیت مهرداد روتوصیف میکرددرواقع شخصیت خودش روتوصیف کرده من نمی‌گم کل داستانهاش عیناً در موردشخصیت خودشه ولی طرزفکرش وچالش‌های هویتی که در طول زندگیش پیداکرده کاملا توی نوشته هاش حس میشه از زندگی لذت نمی‌برده چون دچار دوگانگی هویتی شده بود واگر جامعه اون زمان ایران در مقابل افکارش وداستانهاش جبهه گیری نمی‌کردن خب مسلما اواخر عمرش صراحتا به سمت خداناباوری و ستیز با عقاید دینی نمی‌رفت من خودم به شخصه نوع نوشتاری هدایت رودوست دارم چون قلم شیوا وفصیحی که داشته کمک می‌کنه خیلی راحت بتونی توذهن خودت فضاسازی کنی وباشخصیت‌های داستانش انس بگیری