نظر mohammad azarpeyvand برای کتاب سلاح طنز

یکی از دلایل کم توجهی این است که ما سطحی به آن نگاه می‌کنیم. فکر می‌کنیم، طنزیعنی همین متن‌های موجود، بدون این که خود را مکلف به تعمق در آثار و نوشته‌هایی بدانیم که بزرگان و مشاهیر و اندیشمندان فرهیخته و اهل ادب در انتخاب کلمه به کلمه‌ی آن چه خون دل‌ها خورده‌اند. از کنار مطالب ومسائل تازه می‌گذریم اما آن‌ها رانمی بینیم و در نمی‌یابیم  اگر بتوانیم چشمها را بشوییم و به این پدیده‌ها ودستمایه‌ها به دقت ونیکو بنگریم. برداشت‌ها و دریافت‌های بسیار خوبی دستگیرمان خواهد شد که خود موجب آفرینش‌های بدیع وزیبا ومؤثر خواهدشد