نظر رضا ارشدی برای کتاب برگزیده اشعار احمد شاملو

احمد شاملو یکی از راهگشایان شعر نو پارسی است که پس از نیما بیشترین تأثیر را بر شعر و شاعران معاصر داشته است. شعر شاملو با تحولات ویژه زندگانی شاعر و پیرامون او همراه بوده است. نویسنده در این کتاب پس از ذکر مواردی درباره زندگی شاملو و اهمیت شعر او، شعرهای جذابی را انتخاب کرده است.
شاعر از قطعه‌های نثری و موزون رمانتیک «آهنگهای فراموش شده» تا رسیدن به قطعه «مرگ ناصری» در مثل، راهی طولانی را پشت سر گذاشته است. وزن و قالب شعرهای این شاعر بسیار متنوع است و او بیش از دیگر شاعران پارسی معاصر، در میدان‌های گوناگون سبک، آزمایش دست یازیده است.
گفتنی است شاملو کار خود را با قطعه‌ی ادبی‌نویسی و مجموعه "آهنگ‌های فراموش شده" (1326) آغاز کرد. پس از آن با نیما و جوهر شعر مدرن آشنا شد و ثمره‌ی این آشنایی، اشعاری بود که به صورت مجموعه‌های 23 تیر، قطعنامه (1330)، آهن‌ها و احساس‌ها (1332) به چاپ رسید.
شاملو در این دوره بیشتر زیر نفوذ کارهای نیما و مایاکوفسکی بود و کم‌کم بیان و زبان خاص خود را پیدا کرد و با سرودن اشعار مجموعه‌های "باغ آینه" (1339)، "آیدا در آینه" (1343) به استقلال ویژه‌ای رسید. در دهه‌ی 30، سروده‌های او آئینه‌ی رویدادهای حاد روزانه بود و سپس نومیدی در اشعارش راه یافت. شاملو در عرصه‌ی شعر مدرن، همواره‌ پیش‌گام بوده است و سروده‌های او بیش از اشعار دیگران، زیر و بم چند دهه‌ی اخیر زندگانی اجتماعی ایران را بیان می‌کند. زندگانی دشوار فردی و اجتماعی، زیر و بم‌های سخت آن از دهه‌ی 30 به بعد از مضامین مهم اشعار اوست.