جستجو در
نصب اپلیکیشن کتابراه
دستهبندی کتابها
راهنمایی و پشتیبانی کاربران
شرایط استفاده
حریم خصوصی
درباره کتابراه
تماس با ما
نشر الکترونیک و انتشار کتاب
فرصتهای شغلی
ورود / ثبت نام
اپلیکیشن کتابراه
خانه
کتاب الکترونیک
ادبیات
ادبیات پارسی
ادبیات جهان
زندگینامه و خاطرات
شعر پارسی
نگارش و نویسندگی
سفرنامه
داستان و رمان
داستان و رمان ایرانی
داستان و رمان خارجی
اقتصاد و مدیریت
بازاریابی و فروش
مدیریت و رهبری
کارآفرینی
سرمایه گذاری و بورس
اقتصاد
روانشناسی
موفقیت و خودسازی
خانواده و روابط
ارتباطات
بزرگسال
کودک و نوجوان
تاریخ
ایران
جهان
اسلام
کودک
داستان
شعر
علمی و آموزشی
آموزش زبان
نوجوان
داستان و رمان
علمی و آموزشی
آموزش زبان
انگلیسی
آلمانی
چند زبانه
سلامتی و بهداشت
تغذیه، رژیم و تناسب اندام
درسی و کمک آموزشی
دبستان
متوسطه اول
متوسطه دوم
استخدامی
کامپیوتر
حقوق
علوم
عمومی
هنری
دین و آیین
انقلاب و دفاع مقدس
فنی حرفهای
کمیک
فنی و مهندسی
مجله
کتاب صوتی
ادبیات
ادبیات پارسی
ادبیات جهان
زندگینامه و خاطرات
شعر پارسی
نگارش و نویسندگی
سفرنامه
داستان و رمان
داستان و رمان ایرانی
داستان و رمان خارجی
اقتصاد و مدیریت
بازاریابی و فروش
مدیریت و رهبری
کارآفرینی
سرمایه گذاری و بورس
اقتصاد
روانشناسی
موفقیت و خودسازی
خانواده و روابط
ارتباطات
بزرگسال
کودک و نوجوان
تاریخ
ایران
جهان
اسلام
کودک
داستان
شعر
علمی و آموزشی
آموزش زبان
نوجوان
داستان و رمان
علمی و آموزشی
آموزش زبان
انگلیسی
آلمانی
چند زبانه
سلامتی و بهداشت
تغذیه، رژیم و تناسب اندام
درسی و کمک آموزشی
دبستان
متوسطه اول
متوسطه دوم
استخدامی
کامپیوتر
حقوق
علوم
عمومی
هنری
دین و آیین
انقلاب و دفاع مقدس
فنی حرفهای
کمیک
فنی و مهندسی
پشتیبانی
خانه
دستهها
کتابخانه من
نظر مصطفی یمینی برای کتاب بترس و اقدام کن
بترس و اقدام کن
روث سوکاپ، الهام حافظی
۷۹ رای
مصطفی یمینی
۱۴۰۳/۰۶/۰۹
34
3
امام علی (ع):
إذا هِبتَ أمراً فَقَع فیهِ فإنَّ شِدَّۀَ تَوَقّیهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ.
هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز؛ زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.
نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۵۰۱، ح ۱۷۵
هیچ پاسخی ثبت نشده است.
👋 سوالی دارید؟
إذا هِبتَ أمراً فَقَع فیهِ فإنَّ شِدَّۀَ تَوَقّیهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ.
هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز؛ زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.
نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۵۰۱، ح ۱۷۵