نظر Ketabkhor برای کتاب دسیسه عاشقانه (جلد اول)

قلم نپخته ای داشت انتظارم این بود مثل بقیه ی رمان های ایرانی نباشه ولی گویا قرار نیست این زنجیر شکسته بشه. تخیل داستان به حدی بالا بود که به درد بچه های 14 ساله می خورد با توجه به اینکه گویا نویسنده هیچ تصوری هم از وزارت اطلاعات یا هیچ نهاد امینتی نداشته و صرفا یه سازمان آبکی ساخته که هیچ شباهتی به یه نمونه واقعی نداره. مورد بعدی اینکه بیهوده در خلقیات افراد افراط صورت گرفته بود که نشون میده نویسنده در شخصیت سازی هم آنچنان موفق عمل نکرده که باعث می شد هم داستان هم شخصیت ها خسته کننده بشن مثل پرحرف بودن و شاداب بودن بدبخت ترین شخصیت با بیشترین دغدغه های ذهنی (ایده هرچند کلیشه ای اما به هرحال بد نبود که دردمند ترین شخصیت، شادترینشون به ظاهر باشه اما به قدری زیاده روی شده در این موضوع که حوصله سربر و به دور از واقعیت کرد کاراکتر رو) مسئله دیگه جرقه های کوچیکی هست که باید حساب شده اتفاق بیفتند اما در داستان به شکل نپخته ای استفاده شده بود مثلا ناگهانی خودمانی شدن روانشناس و بیمارش خسرو اونم هم بدون هیچ مقدمه ای. اینجا حرف از دوتا آدم بالغه نه دوتا نوجوون 12 13 ساله که از سر هیجان میخوان ارتباط برقرار کنن و زود صمیمی میشن. حداقل باید به شکلی ملایم تر و هدفمند تر این طور مسائل اتفاق بیفته. خلاصه امر شاید برای سنین نوجوان مورد پسند باشه ذائقه اونها بسیار متفاوت و دست خوش شور و آتش بلوغه اما برای سنین بالا تر توصیه نمیکنم. اگرچه انقدر آزار دهنده و خسته کننده بگو که داستان رو به اتمام نرسوندم شاید تا پایان کتاب شاهد پخته تر شدن قلم نویسنده باشید.