نظر پری سامانی برای کتاب Romeo and Juliet (رومئو و ژولیت)

در کتاب رومئو و ژولیت" اثر ویلیام شکسپیر، چند تم اصلی قابل بررسی هستند: ۱. عشق: عشق میان رومئو و ژولیت، محوری ترین تم این نمایشنامه است. شکسپیر به طور عمیق و ظریف، احساسات عاشقانه، رویاها و رنج های ناشی از آن را به تصویر می کشد. این عشق غیرممکن و تراژیک، مخاطب را به صمیمت و درد عمیق دو جوان پیوند می دهد. ۲. خانواده و خویشاوندی: تضاد و دشمنی میان دو خاندان مختلف (خاندان مونتاگ و کاپولت) محرک اصلی رویدادهای نمایشنامه است. این مناقشات خانوادگی، مانع اصلی بر سر راه عشق رومئو و ژولیت محسوب می شود. ۳. مرگ و خودکشی: پایان تراژیک داستان که با مرگ رومئو و ژولیت همراه است، یکی از تم های مهم این اثر به شمار می رود. شکسپیر به ظرافت، مرگ را به عنوان پایان خط عشق و آغاز خلاصی از درد و رنج مطرح می کند. ۴. سرنوشت و تقدیر: نمایشنامه به طور مکرر، بر نقش سرنوشت، تقدیر و قضا و قدر در رقم خوردن رویدادها تأکید می کند. این عوامل فراطبیعی، در انتهای داستان رومئو و ژولیت را به مرگ تراژیک می کشانند. این تم های محوری در کنار موضوعاتی نظیر جوانی، هویت و خشونت، به غنای فکری و عاطفی این نمایشنامه ی ماندگار کمک کرده اند.