نظر پارسا برای کتاب صوتی 48 قانون قدرت

به نظرم باید اسم کتاب را تغییر داد و نوشت: ۴۸ قانون ضعف. چون حقیقتا کل کتاب سعی دارد که شما رو به یک خودشیفته شکننده که مدام دنبال تغییر ماسک است تبدیل کند که خیلی هم لوس و نازک نارنجی است و با کوچکترین تحریکات بیرونی بهم میریزد و پلن به اصطلاح کسب قدرتش به خطر میوفتد. اولا که کنترل شرایط بیرونی و همه انسان ها ممکن نیست و آدم های دیگر هم انقدر احمق نیستند که گول بازی شما رو بخورند و دیر یا زود دستتان رو خواهد شد. دوما این چه زندگی ای است که هیچ دوست واقعی ندارید و به هیچکس اعتماد ندارید و مدام مانند یک سگ شکارچی دنبال فرصت پاره کردن قربانیان خود هستید؟ یاد فیلم متری شیش و نیم میوفتم که ناصر خاکزاد در ثروت غرق بود ولی شبا با کفش میخوابید. سوما در همان مقدمه متوجه میشوید که تعریف نویسنده از قدرت اشتباه است. ربط دادن فلسفه خود به ماکیاولی که در عصر کنونی بر همگان آشکار است که فلسفه استفاده ابزاری از دیگران و خودشیفتگی و خود مرکز بینی جهان است، قدرت واقعی یعنی گاندی، لینکن، نلسون ماندلا، مادر ترزا و… کسانی که تاثیر بلند مدت و مثبت بر جهت شکل گیری افکار حتی در نسل های بعدشان گذاشتند. اینکه همین چنتا آدم دوروتون را با حیله از خود برانید برای چندغاز پول و جایگاه بالاتر هیچ نام نیک و قدرتمندی برایتان به یادگار نخواهد گذاشت الا بدنامی و نفرت. کل کتاب روی یک تعریف اشتباه و با مغلطه های گوناگون و ربط دادن نتایج بی ربط به داستان های تاریخی سعی بر محکم سازی قواعد خود ساخته خود دارد. در کل کتابی است صرفا برای افراد کم سوادی که تا بحال هیچ کتابی نخوانده اند و عقده دیده شدن را دارند و به اینصورت توهم قدرت را ایجاد میکند و آن ها را به تباهی میکشاند. شاید برای همین است که انقدر پرفروش شده است