نظر .... برای کتاب دستان کوچک خون آلود

زیبا غمگین و درد الود نمیدانم چه چیزی برای تسکین این الام و دردها مناسبه تا کجا باید انسانیت رو زیر سوال برد واقعیت چیه تا کجا فقط خیال و تصوره مرز این دو تا کجاست؟ آه داستان تاثیر گذار بود به خوبی درش غرق شدم و باهاش همراه شدم و درش غوطه خوردم قلمش فوق العاده قوی و تاثیر گذاره احساس به میکنم نسبت داستانهای جنایی خارجی که خوانده ام ارزش بالاتری داشته آدم ها را هرگز نمیشود قضاوت کرد آدمها را هرگز نمیشود قضاوت نکرد این دو جمله متضاد و در عین حال واقعی ست فکر می کنم در ادامه یکی از کتابهای قبلی نویسنده هست که داستانش را تا حدودی به خاطر دارم کلیات ان قصه دردناک اما اسمش خاطرم نیست در نهایت همین بس که نوشتن داستانهای پر از درد آدم را تسخیر میکند و درگیر و داستانهای سرشار از خوشی یک قصه کودکانه و احمقانه برای منی که تو بچگی ازش لذتمی بردم و خیال پردازیهای شیرین میکردم کاش همونجا تو بچگیمی موندم و ارزوی بزرگ شدن نمیکردم اما حالا که فکر میکنممیبینم بچه ها حق دارن ارزوی بزرگتر بودن داشته باشند، وقتی ازدردهای دنای ادمهای بزرگ هیچ نمیدانند و دردهای دنیای خودشانبر آن ها گران است چه میتوان گفت قلبم از این همه غم به درداومد راستی پیچهایی که تو داشتان می افتاد خیلی خوب به همجوش میخوردند و اصلا عدم تناسب در آن به چشم نمی خوردممنونم ممنون از نویسنده