نظر رها عارف برای کتاب صوتی ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد

مردم خوابند وقتی مردند بیدار میشوند (پیامبر اسلام (ص)). ورونیکا در زندگی فقط یک چیز را میفهمد: خودش. او در عالم مادیات همه چیز دارد اما روحش را گم کرده است پس در حقیقت هیچ چیز ندارد ناخودآگاهش به او نهیب می‌زند که باید بمیرد که این کالبد خالی ارزشی ندارد پس ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد: حال او ققنوسی ست که خود را آتش زده تا دوباره متولد شود اما با چالشی جدید روبرو میشود: فقط ۷ روز وقت دارد ۷ روز برای اینکه ۷ شهر عشق را بگردد و ۷ مرحله سیر و سلوک را طی کند تا به مقام فنا نائل آید در این سیر تکامل روحی ست که تازه می‌فهمد فلسفه مرگ و زندگی چیست، حالا میفهمد ریه‌های لذت پر از اکسیژن مرگ است (سهراب سپهری). نویسنده که خود انسان متفاوتی ست در خلال داستان بواسطه توصیف رویدادهایی همچون تجربیات نزدیک به مرگ و برونفکنی اثیری و تحقیقات دکتر ایگور این مطلب را یادآور می‌شود که انسانهای خاص و متفاوت نه تنها بیمار نیستند بلکه بیمار، جامعه‌ای ست که چون نمیتواند تفاوتها و تواناییهای تمام انسانها را درک کند آن‌ها را پس میزند و به انزوا می‌کشاند به قول کریشنا مورتی: مطابقت با یک جامعه بیمار به هیچ عنوان به معنای سلامت روانی شخص نیست. اما حال زمان آن رسیده که یک سوال را از خودمان و فقط از خودمان بپرسیم: آیا همه ما در برهه‌ای از زندگی ورونیکا نبوده ایم؟؟؟ *به ملکوت اعلی نمی‌رسد مگر کسی که دوباره متولد شود (امام صادق (ع)). کتابراه عزیز مدتی ست با مطالعه کتابهای شما از سر شوق و جذبه روحی اشک میریزم، ممنون بخاطر این لحظات ناب روحانی، پیروز و پایدار باشید.