نظر علی لطفی برای کتاب گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند

وای.... این کتاب مو به تن آدمی سیخ میکند... چون دنیارا که به خاطر روزمرگی‌های مکرر تکراری و معمولی شده رابه نوعی تفسیرمیکندکه جهان راهمواره شگفت انگیز وجادویی میبینیم مثل حسی که یک فضانوردی که دایم درایستگاه فضایی بین المللی دربی وزنی بوده و وقتی به زمین استوار ومحکم باخاک استوار قدم مینهدقدر زندگی که برای مردم معمولی وافسرده گونه شده را با زاویه‌ای دیگرمینگردوقدردان تمام لحظات به ظاهرمعمولی است.. نوعی دیگرمینگرد