نظر رها عارف برای کتاب صوتی سایه باد

حقیقتا کتاب خواندن آیینی درونی ست، هرگز طرفدار عشق زمینی نبوده‌ام اما معنویتی در داستان بود که آن را از یک رمان عشقی یا جنایی و درام، فراتر برده است، انسان‌های بزرگ از مطالعه کتاب‌هایی متولد می‌شوند که روح وجسم آن‌ها را بهم پیوند می‌زند‌ای کاش تعداد چنین انسان‌هایی روز به روز بیشتر شود و یک روز دنیل، آن‌ها را در "گورستان انسان‌های بزرگ فراموش شده" کشف کند. کتاب "سایه باد" همین پنج دقیقه پیش به پایان رسید و اشکهایم ناخودآگاه و بی امان می‌ریزد، ممنون که این چنین زیبا به وجدم آوردید کتابراه عزیز.