نظر betWeen دامنی برای کتاب گربه‌ای که ذن یاد می‌داد

به نام خدا همراه باز با یک اثر دیگر از این مذهب شرقی یعنی بودیسم که هر بار مطلبی از آن مطالعه میکنم باز هم شگفت زده میشوم چرا که انگار دریای مطالبی از گفتن دارد درصورتی که شاید هیچ چیزی برای گفتن نداشته باشد و حتی در این باب ادعای هم نداشته باشد اما کتاب گربه ای که ذن یاد میداد دارای انواع و اقسام پیام ها و معانیست که بصورت غیر مستقیم به ناخوداگاه خواننده تزریق میکند و ویژگی که من در اکثر کتابهای درمورد یادگیری ذن به آن پی بردم سادگی و بی ریای بودن راهنمای اصلی کتاب برای یاد دادن است که خود نیز در این فرایند یاد میگیرد که حتی یک استاد ذن نیز که شاید چندین دهه شاید در مقابل یک کودک نیز با تواضع خاصی برخورد کنند گویی جوری که هیچ چیز نمیدانند و اصلا معنا و مفهوم ذن همین است یعنی هرچقدر هم که یاد بگیرید باز هیچ چیز یاد نگرفته اید ۱۰۰ سال هم مدیتیشن کنید قرار نیست اتفاق خاصی بیوفتد اساس کار اینست که شما بدون هیچ چشم داشتی فقط و فقط یه مراقبه و ذن بنشینید و اما داستان گربه اینکه همچین مفاهیمی را از زبان یک گربه بیان کنید شاید خوبست و حساسیت کمتری دز مخاطب برمی انگیزد و همینطور نقاشی های ساده ی کتاب که بر اساس اصول ذن طراحی شده اند تا جزئیات کمتری داشته باشند تا ذهن مخاطب درگیری کمتری پیدا کند و این از اصول ذن است به طور کلی کتاب زیبا ساده و مفید نوشته شده دوست داشتنیست و خواندنش را توصیه میکنم با تشکر از کتابراه.