نظر مریم جودت برای کتاب نجات بزرگ

با سلام توی یک روز کل کتاب رو خوندم چون واقعا می خواستم بدونم چی شد. اول اینکه کتاب حتما نیاز به ویرایش داره حداقل بیست جای کتاب اشتباهاتی توی ذکر اسامی داشت که به آخرای کتاب که نزدیک میشد بیشتر می شد. دوم اینکه وقایعی ناقص می موند در حالی که کلی زمان صرف خلق کردنش شده بود مثلا خریدی که برای اولین بار برای پختن غذا برای پدر شده بود اما قبل از رسیدن وسایل بساط شام اماده شده بود. محض رضای خدا اون صبحونه جادویی چی بود خوردن من که مردم از فضولی در حالی که صبحونه اولی توی رستوران تبدیل به ناهار شده بود. در مورد موارد مربوط به بیماری مادربزرگ چنان کم لطفی شده بود که آخرش سر در نیاوردم سکته قلبی بود یا مغزی بعدش هم واژه شتشوی مغزی یه چیز دیگه است اگه با دارو لخته رو حل کردن که از نظر پزشکی یه چاقوی دو لبه هست که خودش می تونه باعث خونریزی بشه و محاله دکتر اونو توی خونه انجام بده. بعدش هم یه بیمارستان با همه مریضاش سوخته و نابود شده بودن مهم فقط مادر بزرگ بود حتی یه ذره هم خاله بیچاره ناراحتی نداشت! قسمتهای مربوط به نجوم و مشکلات و حل مساله برای من جذاب بود معلوم بود که علاوه از خلاقیت دانش علمی هم پشتش بود که جای تقدیر داره اما محض رضای خدا لازم بود اون همه در مورد عشق به کرات صحبت بشه که نبوغ دختر توجیه بشه. در مورد اون هم بغل کردن و بوسیدن و دختر نوزده ساله به تنهایی شمال رفتن و بقیه هم که بماند لااقل دنیا نجات پیدا کرد اون پرهام بیچاره و پدر و مادرش چی شدن.