نظر م مسعودی برای خلاصه کتاب صوتی راهنمایی‌های یک راهب برای شاد زیستن

زندگی روزمره چالش های فراوانی دارد که به خودی خود ذهن را درگیر میکند و تصمیم گیری در مورد آغاز و انجام کارهای گوناگون انرژی زیادی از مغز و در نتیجه از روان و جسم ما می گیرد حال اگر به این موضوع انواع گوناگونی از تمایلات مادی و عینی اضافه شود ذهن بیشتر درگیر می شود و حصول آرامش امری غیر ممکن می شود. در این کتاب با تاکید بر خود شناسی که مبنای همه تصمیمات صحیح در زندگی است توصیه شده که به خواسته هایمان بیشتر و بهتر بیاندیشیم و لزوم داشتن هر چیزی که فکر می کنیم زندگی را بهتر می کند عاقلانه به چالش بکشیم. اگر ذهن عادت کند به بیشتر خواستن؛ نفس این عمل نهادینه می شود و پیوسته نوع و رنگ خواسته ها عوض می شود ولی آرامش حاصل از داشتنشان کوتاه و کوتاه تر می شود و ذهن همواره چیز جدیدی را برای اقناع زیاده طلبی خود طلب می کند (شغل بهتر . مقام بالاتر. خانه و دارائی های متفاوت تر. مدارک بیشتر و....). توصیه نویسنده برای گریز از این درگیری ها رسیدن به خودباوری و آرامشی است که از درون آغاز شود و منشا بیرونی نداشته باشد. نگاه کردن به چیزها به شکل گذری نه عمیق شدن برای طلب بیشتر و برای توفیق در عمل تمرکز و مدیتیشن را پیشنهاد می دهد. تمرکز بر داشته ها و درک لذت حال؛ قدردانی از آرامشی که می توانیم با توجه به آنچه هستیم داشته باشیم و تمرین برای ادامه این فرایند. توصیه هایی که در همه مذاهب دینی وجود دارد. دین بودا هم همین طور. و صد البته که در مکتب والای اسلام هم بسیار تاکید بر تفکر و تعمق شده و این که میگویند ساعتی تفکر برتر از بسیار عبادت بی تفکر و از روی عادت است برای همین قدرشناسی از داشته ها و شکر نعمت و البته طرح خواسته ها از روی تعمق و تدبر است تا بتوان بدون وابستگی به آرامش و شادی درون رسید.