نظر حمیدرضا صدرائی برای کتاب صوتی جاودانگان

اینم از نوع داستان هایی که نویسنده یک کتاب خارجی رو میخونه بعد شروع میکنه به نوشتن، با این تفاوت که دراکولا میشه شاهزاده، ایکس میشه سپیده و ایگرگ هم میشه مجید، با دوسه تا تغییر کوچک در محتوای داستان اصلی که هیچ تفا وتی با اون ایجاد نمیکنه، نمیدونستم نویسندگی انقدر آسون شده وگرنه منم نویسنده میشدم، چرا این افراد تن آدمایی مثل هدایت، گلشیری، افغانی، جمال زاده و …. رو تو گور میلرزونن و بزرگان امروزی رو از نویسنده شدن پشیمون میکنن؟ البته بهتر بود نویسنده محترم اسم داستانم Iranian Vampires میگذاشت تا مهیج تر به نظر بیاد.