نظر somayeh tohidlou برای کتاب صوتی خانه ادریسیها

خانه ادریسیها
somayeh tohidlou
۱۴۰۳/۰۴/۰۷
00
کتاب را، کلماتش را، روایتش را که انگار خود ما بودیم و شخصیتهایی که در آنها میزیستیم با غصه تمام کردم. برای سرنوشت آرمان تک تکشان میشد اشک ریخت. برای رکسانا و وهاب گم کرده آرمان و سرگشته، برای لقا. چقدر قوی نوشته بودش این زن. چقدر خودمان بودیم.
هیچ پاسخی ثبت نشده است.