نظر فاطمه زارع برای کتاب به چه سوگند

این یک نظر شخصیست: ارتباط گرفتن با نوشته های این کتاب عجیب بود قسمت هایی تو رو درگیر خودش می کرد ولی بعضی جا ها کامل رها میشدی و از جریان شعر فاصله میگرفتی بعضی از قسمت های رو از دو دیدگاه میگفت که کار خلاقانه بود ولی تکرارش خسته کننده میشد و خواننده رو گیج تر میکرد از بین قطعه هایی که نوشته شد من عمر اشتباه رو دوست داشتم"و غم چندان کودک در اه من است" و این زیبا بود