نظر بهاره محمدی اسفه برای کتاب صوتی مدار صفر درجه (مجموعه سه جلدی)

بوی شرجی و داغی تشباد را می توان از این رمان حس کرد. سرمای گاهی استخوان سوز و حس شیرین باران های دم اسبی جنوب را می توان حس کرد و برای منکه بچه جنوبم این رمان گردشی بود در اهواز در باغ شیخ و کیانپارس و نادری و کمپلو و با اینکه آن سالها نبودم ولی آنقدر شنیدم که بدانم توصیف فضای ملتهب آن سال ها و به خصوص سال ۵۷ به خوبی صورت گرفته. شخصیت پردازی فوق العاده است و موقعیت پردازی عالی به گونه ای که در هر صحنه ای که جناب محمود توصیف می کند همه افراد جان دارند حرکت و گفتگو دارند در تمام این رمان بلند هیچ شخصیتی تخت و یک بعدی نیست و دیگر آدم از یک رمان چه می خواهد؟ شخصیت های رمان هر کدام فردی واقعی از افراد جامعه هستند که هم اکنون هم نمونه شان بسیار است. احمد محمود در این کتاب زندگی را توصیف کرده و آنقدر توصیفات زنده و جان دار است که گویی داری فیلم می بینی. طوری که در تمام مدت داشتم تصور می کردم نقش هر کس را کدام هنرپیشه بازی کند. نوذر به نظرم محبوب ترین شخصیت بود و نماد خواستن ها و نرسیدن های بسیار. هرچه بنویسم کم است سخن کوتاه میکنم. خوانش کتاب، واقعا جز سپاس و احسنت و سر فرود آوردن در برابر هنر جناب عمرانی چه می توان کرد. این همه شخصیت را فقط باید حنجره جان دادن کاری بس دشوار و هنرمندانه است و سخن گفتن به لهجه جنوبی که احتمالا خواستگاه ایشان نیست کار هر کسی نیست. خوشبختانه در لهجه اصلا اغراق نبود و جالب تر آنکه تفاوت لهجه جنوبی و عربی به خوبی مشهود بود. با سپاس از کتابراه.