نظر اسماعیل خدامرادی برای کتاب اسب سیاه

سلام کتابی بسیار پرمغز وپراز نکات و مثال های روشن ومتقن برای پیشرفت فردی و جمعی است هیچوقت انسان را دریک چارچوب خشک و خالی قوانین موضوعی بشریت قرار نمی دهد و همچنین به خوبی بیان میکند که هر انسان چگونه میتواند راه خودش را پیدا کند وهمچون یک چراغ روشن وپر نور روشنگر راه خود و دیگران باشد با بیان مثالهای واقعی نشان میدهد که انسان هایی که در پی حقیقت وجودی خویش هستند چگونه به واقعیتهای خود پی می برند و می توانند استعدادی ذاتی خود را پرورش دهند حتی اگر در یک شغل ساده باشد و از طرفی چگونه انسانها می توانند به دور از قوانین دست و پاگیر هم خود وهم دیگران را نجات دهند و همیشه رضایت درونی انسانها توانایی پیدا کردن راه خوشبختی را نشان میدهد ومحدود ماندن در چارچوب قوانین موجود میتواند محدود کننده و آزار دهنده باشد اما درکنار رشد شخصی به رشد جامعه هم اهمیت می دهد و پیشرفت جمعی نیز وابسته به پیشرفت اعضای جامعه میباشد و انسان یاد این جمله مشهور می افتد که نجات یک فرد نجات یک جامعه می باشد و بیزاری جستن از نظامهایی که انسانها را برای رسیدن به اهداف یک حکومت تربیت می کنند به وضوح بیان شده است هیچگاه انسان نباید از تواناییهای خود ناامید شود و محدود شود چون حسرت و افسوس رادر پی خواهد داشت میتواند زندگی را به زندانی به طول عمر تبدیل کند در پایان باید بگوییم هرچقدر این کتاب خوانده شود و تحلیل گردد به پویایی ورشد ونمو هم از لحاظ مالی وهم شخصی وجمعی کمک خواهد کرد هرچند من معتقدم هرکس برای کاری آفریده شده و در زمینه خاصی که در نهان فرد قرار دارد می تواند پیشرفت کند خود فرد برای آن باید تلاش کندهمچنان که مثالهای متعددی در این کتاب بیان شده است