نظر مهلا صفائی برای کتاب صوتی صد سال تنهایی

عنوان کتاب طوری بود که تصور می‌کردم فضای داستان آمیخته با غم هست و انرژی زیادی برای خوندنش لازم دارم اما زمانی که شروع به گوش دادنش کردم دیدم کاملا خلاف تصورم هر یک دقیقه حداقل یه بار لبخند روی لبام میومد چون طنز پنهان خیلی دلنشینی واسم داشت.
صدسال تنهایی ضمن همراه کردن مخاطب در غم‌ها و شادی‌ها و احساسات مختلف روند تندی داره که منو یاد پوچی دغدغه‌های فردی زندگی انداخت که در نهایت زندگی هر فرد، همه چیز خاطره‌ای بیش نیس.. یک داستان که در عین حال عامیانه بودن و سرشار بودن از بیان امیال و اعتقادات و احساسات و نیاز‌های انسانهای متفاوت به تشریح چگونگی به وجود اومدن جنگ‌ها و تغییرات سیاسی و اجتماعی جوامع و شاید به خصوص جامعه آمریکای مرکزی پرداخته. یه جاهایی اتفاقات غیر عادی طوری در داستان بیان شده ک مخاطب رو وادار به باورش میکنه و در نهایت به طنز و جذابیت داستان اضافه میکنه. من جمله‌های زیادی ازش یادداشت کردم که عمق زیادی واسه فکر کردن بهش داره و برای تغییر رویه دادن زندگیم تلنگری هست. صدای دلنشین گوینده و همراهی موسیقی متناسب هم این داستان طولانی رو شنیدنی‌تر کرده
سپاس از کتابراهی ها