از حالا شروع کن و افسوس هیچی رو نخور. چه بسا این زندگی بهترین احتمال ممکن برای تو باشه. احتمالات ناخوشایند زیادی هستن که وارد زندگیت نشدن و چه احتمالات خوشایندی که می‌تونی از الان به جای احتمال به قطعیت تبدیل شون کنی. خیلی از تاثیرات مثبت رو تا حالا روی زندگی افراد گذاشتی و ازشون بی خبری و چه بسا توی هیچ زندگی دیگه‌ای نمی‌تونستی باعث اون لحظه‌های قشنگ بشی.
هر چی هم بشه، من، من، می‌مونه و هویت انسان همواره باهاش باقی می‌مونه که اگه غیر این باشه "من" اصلا معنی نمیده.
"من" الان تو سرشار از ظرفیت‌های بی نظیریه که باید قدرشون رو بدونی. چه شکست‌هایی که شاید اگر نبودن ممکن بود باعث بشه یه جای دیگه خیلی سخت تر بشکنی.
کتاب در قالب داستن مطالب رو به شیوه‌ی خوبی بیان کرده. وقتی داشتم داستان رو می‌خواندم خودم دیگه از این همه زندگی متفاوت که توی هیچکدوم نمی‌شد شادی رو پیدا کرد خسته شده بودم. یه حس کلافگی شدید. و فهمیدم چون درکم اینه که فقط این یه بار رو میشه زندگی کرد چقدر لحظه‌ها ارزشمند ترن. ایده آلِ مطلقی وجود نداره و تنها این نگرش ماست که می‌تونه خیلی از چیز‌ها رو تغییر بده.
از جمله ایراداتی که میشه به این داستان گرفت
پایان قابل پیش بینیش هست که البته شاید چون بهترین پایان ممکن بود، بشه نادیده‌اش گرفت.
فرهنگ فضای داستان از فرهنگ ما دورتره ولی خوب میشه که جدای از اون فرهنگ، اندیشه‌های ارزشمند اون رو با زندگی خودمون پیوند بزنیم.
امیدوارم همه‌ی ما کتابراهی‌ها قدر تک تک لحظات تکرارناپذیر زندگی رو بدونیم. براتون بهترین‌ها رو آرزو می‌کنم.
هر چی هم بشه، من، من، می‌مونه و هویت انسان همواره باهاش باقی می‌مونه که اگه غیر این باشه "من" اصلا معنی نمیده.
"من" الان تو سرشار از ظرفیت‌های بی نظیریه که باید قدرشون رو بدونی. چه شکست‌هایی که شاید اگر نبودن ممکن بود باعث بشه یه جای دیگه خیلی سخت تر بشکنی.
کتاب در قالب داستن مطالب رو به شیوه‌ی خوبی بیان کرده. وقتی داشتم داستان رو می‌خواندم خودم دیگه از این همه زندگی متفاوت که توی هیچکدوم نمی‌شد شادی رو پیدا کرد خسته شده بودم. یه حس کلافگی شدید. و فهمیدم چون درکم اینه که فقط این یه بار رو میشه زندگی کرد چقدر لحظه‌ها ارزشمند ترن. ایده آلِ مطلقی وجود نداره و تنها این نگرش ماست که می‌تونه خیلی از چیز‌ها رو تغییر بده.
از جمله ایراداتی که میشه به این داستان گرفت
پایان قابل پیش بینیش هست که البته شاید چون بهترین پایان ممکن بود، بشه نادیده‌اش گرفت.
فرهنگ فضای داستان از فرهنگ ما دورتره ولی خوب میشه که جدای از اون فرهنگ، اندیشه‌های ارزشمند اون رو با زندگی خودمون پیوند بزنیم.
امیدوارم همه‌ی ما کتابراهی‌ها قدر تک تک لحظات تکرارناپذیر زندگی رو بدونیم. براتون بهترین‌ها رو آرزو می‌کنم.