نظر فرنوش جعفرزاده برای کتاب پدرخوانده

داستان خیلی پرکششی داشت. شروعش جذاب بود و روند داستان کنجکاوکننده. اتفاقات هیجان انگیزن ولی اونقدری که باید اون هیجان انعکاس داده نشده بود توی اون صحنه‌ها. به نظرم مهیج‌ترین صحنه‌اش صحنه مرگ سانی بود که واقعا متاثرم کرد. روند داستان یه جاهایی به نظرم راکد می‌شد و به زندگی افرادی می‌پرداخت که حذف داستاناشون هیچ خللی توی داستان اصلی ایجاد نمی‌کرد مثل داستان جانی فانتین و مخصوصا نینو. اوقاتی که مایکل توی سیسیل گذروند می‌تونست فراز و نشیب بیشتری داشته باشه و برای من تا حدی دیگه خسته‌کننده شده بود. وقتی مایکل برگشت می‌تونستن به جریان انتقام گرفتن و برگشت خانواده کورلئونه به اوج قدرت بیشتر بپردازن اما من حس کردم همه چیز خیلی سربسته و تا حدی خلاصه گفته شد. به جای توضیحات درمورد زندگی لوکا برازی جدید می‌تونست به پروسه قدرت‌گیری مایکل بیشتر بپردازه. اما در کل داستان خیلی جالبی بود. شخصیت‌پردازی خوبی داشت و توصیفاتش خیلی خوب بود.