نظر منصور فتویی برای کتاب بیچارگان

نوشته را که میخوانی رد پای داستایفسکی را میتوانی حس کنی وبنوعی یاد آور جنایت و مکافات هست. قصه در کل رابطه دو انسان را هرچند با تفاوت سنی را از طریق نامه نگاری به تصویر میکشد. داستان عشق و صداقت و دروغ‌هایی که همه ما انسانها آن را پنهان میکنیم. داستان حسرتها و نداشتها ست. داستان پلیدها و خوبیها. و جالب اینکه کتاب شما را به همان مقطع تاریخی میبرد. چر ا که با وجود این چیزها در همین دوره ما اما مفاهیم آنهانیز امروزه تغییر کرده، بنابراین لذت داستان در ان است که خود را در همان مقطع و زمان حس کنی.... ممنون