باسلام و احترام
ویژگی مهم کتاب سادگی لحن و بیان نویسنده بود و برگرفته از فرهنگ عمیق ایرانی نه ترجمه شده از روانشناسی غربی و گاها ناملموس با فرهنگ ایران.
نویسنده به ایمان قلبی رسیده و در کمال صداقت آموخته‌های خود را در صفحات کتاب برای استفاده خوانندگان نگاشته است. من خودم نکاتی را یادداشت کردم که مشابهتی هم با زندگی شخصیم داشت.
اما چند نکته را نپسندیدم اول اینکه نوشته بود وجدان تحریف شده است و یک دروغ بزرگ است در حالیکه در قرآن خداوند می‌فرماید: قسم به نفس لوامه یعنی همان وجدان بیدار و ملامت گر. یا در روایات متعدد از معصومین به اهمیت وجدان و نقش آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان پرداخته شده است.
دوم تعریف از احساس گناه را ناقص دیدم انسانها بیشتر از آنکه از احساس گناه در مورد مسائل شرعی دچار بی اعتماد به نفسی شوند از خود سرزنشی افراطی رنج می‌برند.
سوم در قسمت درخواست کردن برخی از مثال‌هایی که زده شده بود فرهنگ ما آن‌ها را اعتماد به نفس نمی‌داند بلکه یک جور وقاحت و پر رویی و بی ادبی است مثلا شما بی دلیل از راننده تاکسی تقاضا کنید از شما پول نگیرد چرا؟ مگر راننده تاکسی برای تفریح مسافر کشی می‌کند؟!
چهارم نویسنده به نقش عوامل درونی پر رنگ تر پرداخته بود و به عوامل بیرونی هم، کمتر پرداخته بود و هم، راهکار قابل قبولی ارائه نداده بود که چگونه می‌شود تاثیر عوامل مخرب و سمی را کم کرد.
در زندگی واقعی پیش می‌آید که شخص اعتماد به نفس عالی دارد ولی هستند اشخاص منفوری که تخریب و تحقیر پیشه اصلی زندگیشان است چگونه باید با این افراد برخورد کرد؟
با تشکر از عوامل خوب کتابراه و نویسنده محترم.
ویژگی مهم کتاب سادگی لحن و بیان نویسنده بود و برگرفته از فرهنگ عمیق ایرانی نه ترجمه شده از روانشناسی غربی و گاها ناملموس با فرهنگ ایران.
نویسنده به ایمان قلبی رسیده و در کمال صداقت آموخته‌های خود را در صفحات کتاب برای استفاده خوانندگان نگاشته است. من خودم نکاتی را یادداشت کردم که مشابهتی هم با زندگی شخصیم داشت.
اما چند نکته را نپسندیدم اول اینکه نوشته بود وجدان تحریف شده است و یک دروغ بزرگ است در حالیکه در قرآن خداوند می‌فرماید: قسم به نفس لوامه یعنی همان وجدان بیدار و ملامت گر. یا در روایات متعدد از معصومین به اهمیت وجدان و نقش آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان پرداخته شده است.
دوم تعریف از احساس گناه را ناقص دیدم انسانها بیشتر از آنکه از احساس گناه در مورد مسائل شرعی دچار بی اعتماد به نفسی شوند از خود سرزنشی افراطی رنج می‌برند.
سوم در قسمت درخواست کردن برخی از مثال‌هایی که زده شده بود فرهنگ ما آن‌ها را اعتماد به نفس نمی‌داند بلکه یک جور وقاحت و پر رویی و بی ادبی است مثلا شما بی دلیل از راننده تاکسی تقاضا کنید از شما پول نگیرد چرا؟ مگر راننده تاکسی برای تفریح مسافر کشی می‌کند؟!
چهارم نویسنده به نقش عوامل درونی پر رنگ تر پرداخته بود و به عوامل بیرونی هم، کمتر پرداخته بود و هم، راهکار قابل قبولی ارائه نداده بود که چگونه می‌شود تاثیر عوامل مخرب و سمی را کم کرد.
در زندگی واقعی پیش می‌آید که شخص اعتماد به نفس عالی دارد ولی هستند اشخاص منفوری که تخریب و تحقیر پیشه اصلی زندگیشان است چگونه باید با این افراد برخورد کرد؟
با تشکر از عوامل خوب کتابراه و نویسنده محترم.