نظر پری سامانی برای کتاب دعای دریا

دعای دریا، نوشته خالد حسینی، رمان کوتاهی است که داستان پناهنده ای افغان به نام عبدالله را روایت می کند که به همراه همسر و پسر خردسالش از جنگ زده سوریه راهی اروپا می شود. آن ها با قایق سفری خطرناک را آغاز می کنند و در طول مسیر با خطرات متعددی روبرو می شوند. کتاب از طریق نامه هایی که عبدالله برای پسرش می نویسد روایت می شود. این نامه ها سرشار از عشق، امید و ناامیدی است و تصویری تکان دهنده از سختی ها و مصیبت های پناهندگان ارائه می دهد. نویسنده با ظرافت و مهارت تمام، داستان پناهنده ای را روایت می کند که در شرایطی ناامیدکننده به دنبال یافتن مکانی امن برای خانواده اش است. شخصیت های داستان، به خصوص عبدالله و پسرش، به خوبی ترسیم شده اند و خواننده به راحتی می تواند با آن ها همدردی کند. کتاب به موضوع مهم پناهندگی و خطرات و سختی هایی که پناهندگان با آن روبرو می شوند می پردازد. کتاب کمی کوتاه است و خواننده دوست دارد داستان را بیشتر دنبال کند. جزئیات کمی در مورد شخصیت ها و پیشینه آن ها ارائه می شود. به طور کلی، دعای دریا کتابی زیبا و تاثیرگذار است که خواننده را به فکر وادار می کند. این کتاب را به کسانی که به داستان های پناهندگی و یا به دنبال کتابی کوتاه و احساسی هستند توصیه می کنم. "کتاب دعای دریا داستانی کوتاه اما قدرتمند است که قلب شما را لمس خواهد کرد.