نظر امیر شیری برای کتاب اسب سیاه

ابتدا بنا بر الگوها و باورهایی که در من است، صفتی دور از دسترس و رؤیایی باشد. اما می خواهم این طور به این تعریف نگاه کنیم که اگر هر فردی دارای خصوصیات و توانمندی های خاص خود است و هیچ فردی در دنیا به طور کامل شبیه هم نیست، حتی افرادی که همزاد (دوقلو و یا چندقلو) هستند هم در مواردی عمیقاً متفاوت و خاصیت های خاص خود را دارند. و با تکیه بر این دیدگاه، اگر ما همراه با مکثی عمیق بر روی آنچه در توانمان هست و یا ظرفیت ایجاد آن در ما وجود دارد توجه کنیم و چاشنی محدودیت های ذهنی خود را از آن بگیریم، چه حسی داشته و نتیجه ای که حاصل می شود چیست؟ اینجا نقطه ایست که یک فرد بنا بر مختصات فردی و توانایی هایش، خود را دوباره ترسیم می کند. و منحصربه فرد بودن را گام به گام در خود ایجاد می کند