نظر رضا عابدین پور برای کتاب بیچارگان

بیچارگان داستان زندگی آدم های بدبخت و درمانده ای است که از فرط بیچارگی به مرگشان راضی شده اند. این کتاب یک رمان عاشقانه و رازآلود جذاب است که من را تا انتها مجذوب خود کرد. ”“شخصیت های این کتاب به خوبی پرداخت شده اند و می توان با آن ها همذات پنداری کرد. ”“این کتاب به من یاد داد که با گذشته خود روبرو شوم و از آن نترسم. هرکس در این دنیا هدف و رسالتی دارد و به قول آپرا وینفری، «وظیفه ی شما در زندگی این است که هرچه زودتر به رسالتتان پی ببرید، بدانید که واقعا چه کسی هستید و می خواهید چه کاری کنید، و برای رسیدن به پاسخ این سؤال باید به ندای درونی تان گوش بدهید.» سفر اصلی درست از همین جا آغاز می شود. اپرا در این کتاب آنچه را طی این سال ها دیده و تجربه کرده، همچون یک راهنمای خوب در اختیارتان قرار می دهد تا بهتر بتوانید زندگی را بشناسید و با دیدگاهی تازه به دنیا نگاه کنید. سبک رمان بیچارگان ناتورالیستی است و وضعیت فعلی دو شخصیت اصلی داستان آن قدر ملال انگیز است که بارها و بارها مخاطب را تحت تأثیر قرار می دهدبیچارگان صرفاً شرح حال اهالی بی بضاعت سن پترزبورگ نیست؛ گویا تصویری واقعی ست از زندگی بسیاری از مردمان سرزمین خودمانکه شاید هرگز نتوان درد و رنجشان را درک کرد؛ که شاید آن ها هم مثل پیرمرد داستان با قدم زدن در خیابان های پُر زرق و برق در حسرت زندگی تجملاتی هم وطنانشان مانده اند.