برخلاف نظر ناشر محترم در این کتاب نه جذابیتی دیدم ونه مورد قابل توجه وتا"ملی. از بعد تاریخ نگاری که مطالب نادانسته و مهمی بیش از آنچه اهل کتاب و مطالعه می‌دانند نداشت چه بسا خیلی کمتر از آن از جمله در رابطه با امیر کبیر، مادر شاه، ملیجک، وخود شاه قاجار همسرانش. گوئی سر خط ماجراهایی رابیان کردند. در بعد رمان نویسی هم بسیار نازل و قابل انتقاد بود از جمله: صحنه‌ها و محاورات تکراری و غیر لازم. شاخه پریدنهای بیهوده، ناگهانی و یک باره قطع شدن نقش مادر شاه و ملیجک و افراد شاخص دیگر از کتاب، و مهم تر از همه این که چگونه قابل باور است در درباری با آن همه سختگیری‌ها و شداید و خشونت شاه بشود از جزئی‌ترین مکالمات اندرونی و خصوصی شاهی مستبد با زنان حرمسرایش مطلع بود وبا آب تاب به صورت یک شاهد بیان کرد. از مصیبت‌هایی هم که به گفته ناشر و نویسنده بر زنان حرمسرا بیان شده جز چند مورد انگشت شمار در این اثر ندیدم
با این اشارات می‌توان گفت هم از نظر تاریخ نگاری و هم رمان نویسی اثر ضعیفی بیش نبود.
با این اشارات می‌توان گفت هم از نظر تاریخ نگاری و هم رمان نویسی اثر ضعیفی بیش نبود.